Defter

  İnsanoğlu doğar doğmaz ağlamaya başlar, ailesi ise sevinç  içindedir. Son yolculuğuna uğurlanır iken de  dostları ve ailesi ağlamaktadır.

Bir ömür biçilmiştir kendisine ve defteri önüne verilir.  Bu defteri doldurmak ise kendisine verilmiştir.

İyi ,güzel , sevindirici, hoş şeyler de yazar insan . Kötü, sıkıcı, egolu, hırsına yenik düşmüş, kıskançlık yapmış, üzücü ,elemli şeyler de yazar . Kimi zaman da defteri  kendisi doldurmaz, dolduramaz  . İster alın yazısı deyin , ister görünmez bir el deyin, güç deyin ne derseniz deyin adına.

Şunu unutmayın ki;   o defteri doldurma işi genelde sizin elinizde.  Kimi zaman kalem kırılır ,   kimi zaman silgi, kalem traş olmaz, kimi zaman sayfa çok karalanır da silmek istersiniz tekrar yazayım derken sayfa delinir, kopar. Kimi zaman yazasınız gelmez , kimi zaman da sayfalar yetmez yazar da yazarsınız.

Bir duygu vardır ki insanda hasıl olan ; defterin temelini oluşturur. Defterin sayfalarına güzel şeyler yazılmasını , okuyanın hoşuna gideceği, yazanın da yazdıklarından  mutlu olacağı  şeylerin ana unsurudur.

Herkeste mutlaka olması gerekir. İşte bu duyguya bizler     ‘’ Merhamet ‘’  diyoruz.

Yüreğinizde merhamet duygusu varsa defter daima güzel dir.

Yüreğinizdeki merhamet duygusu hiç eksilmesin daima artsın.